Günlük hayatta sıkça kullandığımız ancak yazımında tereddüt yaşadığımız kelimelerin başında "hüsnükuruntu" geliyor. Peki, Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre hüsnükuruntu nasıl yazılır? Hüsnü kuruntu ayrı mı, bitişik mi yazılmalıdır? İşte kelimenin doğru yazılışı, anlamı ve cümle içindeki örnek kullanımı...

Yazım yanlışlarını en aza indirmek ve Türkçeyi doğru kullanmak isteyenlerin sıkça başvurduğu TDK verileri, birleşik kelimelerin yazımı konusunda net kurallar sunar. Arapça kökenli "hüsn" (güzel) ve Türkçe "kuruntu" kelimelerinin birleşmesiyle oluşan bu sözcük de en çok hata yapılan kelimeler arasında yer alıyor.

Hüsnükuruntu TDK’ya Göre Nasıl Yazılır?

Türk Dil Kurumu'nun güncel sözlüğüne göre bu kelimenin doğru yazılışı "hüsnükuruntu" şeklindedir. Yani kelime her zaman bitişik yazılmalıdır. "Hüsnü kuruntu" şeklinde ayrı yazılması imla hatası olarak kabul edilir.

• Doğru kullanım: Hüsnükuruntu ✅

• Yanlış kullanım: Hüsnü kuruntu ❌

Neden Bitişik Yazılır?

TDK kurallarına göre, iki kelime birleşirken anlam kaymasına uğruyorsa veya kalıplaşmış bir ifade oluşturuyorsa bitişik yazılır. "Hüsnükuruntu" kelimesi de kalıplaşmış bir yapıya sahip olduğu için birleşik yazılmaktadır.

Hüsnükuruntu Ne Demek? Anlamı Nedir?

TDK sözlüğünde hüsnükuruntu kelimesinin anlamı şu şekilde tanımlanmıştır:

Hüsnükuruntu: Olayları veya durumları aslında olmadığı halde kendi isteğine uygun, iyi ve güzelmiş gibi yorumlama durumu; iyiye yorma, pembe tablo çizme.

Cümle İçinde Örnek Kullanımı

• "Onun beni hala sevdiğini düşünmem tamamen bir hüsnükuruntuymuş."

• "Lütfen olayları olduğu gibi gör, hüsnükuruntuya kapılmanın kimseye bir faydası yok."