Hayatı boyunca kavmini tevhid inancına davet eden Hz. İbrahim’in en büyük sınavlarından biri, putperest Kral Nemrud’un emriyle metrelerce yükseklikteki ateşe atılmasıdır. Bu kıssa, imanın gücünü ve Allah'ın inayetini gösteren büyük bir mucizedir.
Putları Kırma ve Hakka Davet
Hz. İbrahim, gençlik yıllarından itibaren çevresindeki insanların taptığı yıldızlara, putlara ve kendilerini ilah edinen Kral Nemrud’a karşı çıktı. Kavmini hak yola çağırmak için bir fırsat kolladı:
-
Bayram Günü Fırsatı: Halkın bayram eğlencesi için şehirden ayrılmasını fırsat bilen Hz. İbrahim, puthaneye girdi.
-
Putları Kırması: Bütün küçük putları parçaladı ve elindeki baltayı, kavminin geri döndüğünde sorgulayabileceği düşüncesiyle en büyük putun boynuna astı.
-
Hakka Davet: Geri dönen halk, putlarını yerde görünce öfkelendi ve bu işi ancak Hz. İbrahim’in yapmış olabileceğini anladı. Hz. İbrahim, onlara balta asılı putu göstererek, "Belki o kırmıştır, isterseniz ona sorun!" dedi. Halk, putların konuşamayacağını itiraf edince, Hz. İbrahim, "Kendilerini bile koruyamayan putlar ilah olamaz. Bizi yaratan Allah’a inanın!" diyerek tebliğini gerçekleştirdi.
Ateşe Atılma Kararı ve Kurtuluşu
Kavmi, Hz. İbrahim'in bu davranışını ve hak davetini, kendilerinin kutsal değerlerine karşı bir isyan olarak gördü:
-
Verilen Karar: Halkın öfkesi üzerine Kral Nemrud, Hz. İbrahim'in yakılarak cezalandırılmasına karar verdi. Metrelerce yükseklikte odunlar toplandı ve büyük bir ateş yakıldı.
-
İlahi Müdahale: Ateş, gökyüzündeki kuşları bile yakacak derecede şiddetliyken, Hz. İbrahim mancınıkla bu ateşin içine atıldı. Ancak Yüce Allah, mucizevi bir şekilde ateşe şöyle emretti:
"Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve selamet ol!" (Enbiya Suresi, 69. Ayet)
-
Sonuç: Allah'ın emriyle ateş, Hz. İbrahim'e zarar vermedi. Ateş sönerek bir gül bahçesine dönüştü ve Hz. İbrahim bu imtihandan sapasağlam kurtuldu.
Hz. İbrahim'in Duaları
Kaynaklarda, Hz. İbrahim'in ateşe atılırken söylediği kabul edilen ve tevekkülü (Allah'a tam güveni) en güzel ifade eden sözlerden biri şudur:
"Hasbünallâhu ve ni'me'l-vekîl" (Allah bize yeter, O ne güzel vekildir.)
Bu kıssa, zorluklar karşısında Allah'a tam bir teslimiyet ve iman ile sığınmanın önemini vurgulayan, İslam inancının en büyük mucizevi olaylarından biri olarak kabul edilir.
